Recensie door @Kurt Velghe - January 16, 2024
Gezien op January 12, 2024 op Netflix
Blue Velvet een film van regisseur David Lynch, dompelt de kijker onder in een raadselachtige en donkere wereld. De jonge Jeffrey Beaumont, gespeeld door Kyle MacLachlan, keert terug naar zijn kleine thuisstad na de ziekte van zijn vader. Zijn ontdekking van een afgesneden oor in een verlaten veld leidt hem op een pad van mysterie en gevaar. Samen met Sandy Williams, vertolkt door Laura Dern, raakt Jeffrey verstrikt in het verontrustende leven van nachtclubzangeres Dorothy Vallens (Isabella Rossellini) en haar gewelddadige minnaar, Frank Booth (Dennis Hopper).
Bij een eerste kennismaking met Blue Velvet kan men gemakkelijk overrompeld worden door zijn traagheid en vreemdheid. Deze elementen, die aanvankelijk als hindernissen kunnen worden ervaren, worden bij nader inzien juist de bouwstenen van Lynch's fascinerende filmische taal. Deze film, die aanvankelijk te abstract en traag lijkt, onthult zich bij herhaaldelijk kijken als een gelaagde en rijke ervaring.
Laura Dern, Isabella Rossellini & Kyle MacLachlan
Blue Velvet baadt in een sfeer van ongemak en intrige, elementen die Lynch later verder zou ontwikkelen in werken als Twin Peaks en Mulholland Drive. De film, hoewel rechtlijnig in zijn verhaal over een jongeman die op zoek gaat naar de mysterieuze oorsprong van een afgesneden oor, is doordrenkt met Lynch's kenmerkende bizarre beelden en plotwendingen. Deze elementen dragen bij aan het creëren van een wereld die tegelijkertijd beklemmend en betoverend is.
Dennis Hopper & Isabella Rossellini
De traagheid van de film, die voor sommigen als een minpunt kan worden beschouwd, draagt eigenlijk bij aan de immersieve ervaring. Het geeft de kijker de ruimte om volledig op te gaan in de hypnotiserende atmosfeer van de film. Echter, het argument dat de film baat zou hebben bij een kortere speelduur is begrijpelijk. Lynch's neiging om te vertoeven in zijn scènes kan als langdradig worden ervaren, maar biedt ook de mogelijkheid tot diepere verkenning van thema's en karakters.
Kyle MacLachlan & Isabella Rossellini
De prestaties van de acteurs in Blue Velvet zijn opmerkelijk. MacLachlan's vertolking van de onschuldige en nieuwsgierige Jeffrey vormt een sterk contrast met Hopper's verontrustende en intense weergave van Frank Booth. Rossellini's moedige prestatie als Dorothy Vallens draagt bij aan de emotionele diepte van de film.
Blue Velvet is een film die groeit bij herhaaldelijk kijken. Wat ooit als traag en vreemd werd ervaren, transformeert in een complexe, diepgaande verkenning van het duistere en het bizarre. Lynch's meesterschap in het creëren van unieke filmwerelden is evident in deze vroege stap richting zijn latere, meer bekende werken. "Blue Velvet" blijft een essentieel stuk in de puzzel van Lynch's filmografie, een hypnotiserende duik in de donkere krochten van de menselijke psyche.
"Heineken? Fuck that shit! Pabst Blue Ribbon!” - Frank
Blue Velvet, geregisseerd door David Lynch, is een duister en raadselachtig verhaal over Jeffrey Beaumont (Kyle MacLachlan) die een mysterie ontdekt in zijn kleine thuisstad. De film kan in eerste instantie abstract en traag lijken, maar bij herhaaldelijk kijken ontvouwt zich een rijke, gelaagde ervaring. Het verhaal, hoewel rechtlijnig, is doordrenkt met Lynch's kenmerkende bizarre beelden en plotwendingen, die bijdragen aan een beklemmende maar betoverende wereld. De traagheid van de film draagt bij aan de immersieve ervaring, hoewel sommigen kunnen vinden dat de film baat zou hebben bij een kortere speelduur. De acteerprestaties, met name die van MacLachlan, Dennis Hopper en Isabella Rossellini, zijn opmerkelijk. Blue Velvet is een film die groeit bij herhaaldelijk kijken, en transformeert van een traag en vreemd verhaal naar een complexe, diepgaande verkenning van het duistere en bizarre. Het blijft een essentieel stuk in de puzzel van Lynch's filmografie.